رسوب اعتبارات دولت در حساب دهیاری‌ها
تاریخ انتشار: ۱۳ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۳۸۴۲۰
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز قزوین، با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز ۱۴ تیرماه برای نخستین بار، تحت عنوان «روز شهرداری و دهیاری» در سالنامه رسمی کشور درج شد. 
شهرداری‌ها و دهیاری‌ها با توجه به وظائفی که مطابق قانون برای سازماندهی امور مختلف شهرها و روستاها برعهده دارند، دارای جایگاه وی‍‍ژه‌ای در مدیریت شهری و روستائی برخوردارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مدیرکل دفتر امور روستایی و شوراهای استانداری در برنامه گفتگوی ویژه خبری گفت: دهیاران 48 وظیفه بر عهده دارند که در برخی موارد روستاییان نیز وظایفی بر عهده دهیاران محترم قرار داده اند. تعامل با مردم و دستگاه های اجرایی، اجرای مصوبات شورا و مدیریت روستا بر عهده دهیاران است.
خانم غریب گفت: عملکرد دهیاری ها بر روی روزنامه ها و بولتن ها منتشر می شود و افتتاح طرح ها هم طبق برنامه برای هفته دولت در نظر گرفته شده است. یکی از بهترین قوانین نظام جمهوری اسلامی، انتخابات شوراهاست. در سال 1378 تصویب و در سال 1382 به اجرا گذاشته شد. دهیاران به نوعی رئیس جمهور روستا هستند. انتخابات دهیار مناسب می تواند نقش مهمی در سرنوشت روستا داشته باشد.
خراسانی دهیار محمدآباد هم در این گفت و گو تصریح کرد: مشکلات روستاها بیشتر در قالب پیاده سازی طرح هادی به چشم می آید. عمده مشکل در این زمینه اختصاص فضاهای سبز و معابر و عقب نشینی های لازم است. در بخش مرکزی بوئین زهرا این مهم بیشتر به چشم می آید.
غریب گفت: 5 هزار کیلومتر راه روستایی احداث و بهسازی شده است که هر کیلومتر تقریبا بالای 7 میلیارد تومان هزینه در پی دارد. محصولات تولیدی روستا در ارتباط تنگاتنگ با راه روستایی است. بیش از هزار و 500 کیلومتر هم آسفالت شده است. شاخص های مختلفی مانند جمعیت، گردشگری بودن و سایر شاخص ها در زمینه توسعه روستاها در نظر گرفته شده است. برای روستاهای کمتر از 20 خانوار منتظر اختصاص اعتبار هستیم و روستاهای بالای 20 خانوار در اولویت قرار دارند.
خانی عضو شورای اسلامی روستای خشکچال در این زمینه گفت: راه این روستا در وضع اسفناک قرار دارد و تقریبا به جاده خاکی تبدیل شده است در حالیکه این منطقه بعنوان قطب گردشگری است. عمر آسفالت ها بیش از 10 سال نیست و مسئولان در این امور باید تمهیدات لازم را در نظر بگیرند.
خانی گفت: این مشکلات علیرغم پیگیری های قبلی تا امروز منجر به نتیجه نشده است. راه روستایی مناسب به خصوص با افزایش خودروهای عبوری کاملا محسوس است. بیشتر روستاها در این منطقه دارای مشکلاتی مانند آب و راه هستند.
خانم غریب گفت: در دو سال گذشته گازرسانی به منطقه الموت با سرعت بیشتری در دستور کار قرار گرفته است. باقیمانده راه های روستایی که آسفالت نشده است با قرارگاه امام حسن مجتبی (ع) تفاهم نامه ای امضا شده است که به زودی عملیات آن تداوم می یابد. منطقه طارم از لحاظ راه روستایی وضع نامناسب تری نسبت به الموت دارد و توجه ویژه ای به آن معطوف است.
مدیرکل دفتر امور روستایی دهیاری های استانداری گفت: روستاییان عزیز برای دریافت تسهیلات می توانند از تبصره 16و 18 بهره مند شوند و تسهیلات اشتغال پایدار که ویژه مناطق محروم است در اختیار روستاییان قرار می گیرد و متقاضیان در هر زمینه می توانند به نهاد مربوطه مراجعه کنند.
خانم غریب گفت: دهیاری های می توانند در مسیر تولید و درآمدزایی برنامه ریزی کنند و در این زمینه از ظرفیت مختص روستا استفاده کنند. کمک های دولتی در این زمینه هم در اختیار روستاییان قرار گرفته است. روستاییان با ظرفیت گردشگری و تولید سایر محصولات نمونه این برنامه ریزی ها هستند که می توانند درآمدزایی کنند. در برخی موارد اعتبارات اختصاص یافته برای تقریبا 220هزار تومان به ازای هر روستایی واریز می شود که متاسفانه در حساب دهیاری رسوب کرده است و این نشان دهنده عدم رغبت دهیاران و شورای همان روستا برای توسعه منطقه است.
مدیرکل دفتر امور روستایی دهیاری های استانداری گفت: قصد متهم کردن افراد را نداریم اما در این زمینه از چند ماه پیش در حال پیگیری هستیم که این مبلغ کاملا صرف توسعه روستاها شود و در حساب دهیاری رسوب نکند.
دهیار روستای محمدآباد هم با قدردانی از اداره برق و آبفا گفت: نهادهای مرتبط در بسیاری موارد اقدامات شایسته ای انجام داده اند که امیدواریم با سرعت بیشتری انجام شود.
خانم غریب گفت: 80 نفر در ستاد استانداری در امر انجام امور مالی و اداری دهیاری ها هستند و امسال 150 نفر هم به دهیاری ها افزوده خواهد شد و در حال پیگیری روند بکارگیری آنها هستیم.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: راه روستایی دهیاری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۳۸۴۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روستایی که سهم لک لک ها شد | لک لک هایی که روستاییان را مجبور به خانه سازی کردند
همشهری آنلاین زهرا رفیعی: رییس شورای روستای کپرجودکی در اینستاگرامش قصه لک‌لک جدید را منتشر می‌کند و از سراسر ایران دوستداران محیط زیست چند نفری هزینه ساخت خانه جدید را برعهه می‌گیرند و برایش به اندازه نیاز خرید مواد اولیه پول می‌ریزند. چند روز بعد آهنگر روستا که برادر رییس شورای روستاست، سفارش جدید را تحویل می‌دهد او نیز فقط پول آهن آشیانه لک‌لک را می‌گیرد و دستمزدش حال خوب لک‌لک‌هاست. لکلکها خانه‌دار که شوند دیگر تمام سال در روستا می‌مانند و فقط نسل جدید راهی زیستگاه‌های گرمتر می‌شوند. لکلکها به هوای تالابی به این منطقه می‌آیند که سالهاست برای زنده ماندن میان پساب شهر بروجرد و زهکش‌هایی که روستاییان برای کشت خیار و برنج زمین را خشک می‌کنند، در تقلاست. اهالی روستای کپرجودکی به عشق لکلکها سهم مراتع اجدادی خود را به تالاب بخشیدند و اجازه داده‌اند این زیستگاه برای سکونت لکلکها باقی بماند. جعفر کرمی‌پور رییس شورای روستای کپرجودکی در گفت و گو با همشهری از ترجیح عمده جوانان روستا می‌گوید که می‌خواهند «تالاب بیشه دالان برای لکلکها حفظ شود»
شب سیزده‌به‌در سال ۸۵ که زلزله ۶.۲ ریشتری آمد لانه‌های تنومند و قدیمی از روی درخت‌ها و سقف حمام روستا به زمین افتاد اما سیل ۱۳۹۸ برای روستای ما برکت آورد. تالاب پرآب شد و دو سال بعد از آن هم به لطف خدا، بارندگی خوب بود. از آن سال زادآوری لکلکها خیلی خوب شد. هر کدام سه تا جوجه را بزرگ کردند. لکلکها تمام سال اینجا ماندند و فقط بچه‌هایشان لانه را ترک کردند. سال بعد لکلکها بالغ به روستا برگشتند. عید ۱۴۰۱ به ناگهان، تمام تیرهای برق پر از لک‌لک شد. نمی‌دانستیم چطور به لک لکها کمک کنیم. تجربه‌ای نداشتیم. از دوستان محیط زیستی پرسیدیم آنها گفتند برخی لاستیک کهنه به سر تیر می‌اندازند. یک ساعت بعد از اینکه سر تیر چراغ برق لاستیک گذاشتیم لکلکها آمدند. آنها ده‌ها بار چوب آوردند و باد زد و لانه را خراب کرد. آقای کل‌نگری از فعالان محیط زیست اراک پیشنهاد داد که برایشان سبد آهنی بسازیم ولی برای این کار اداره برق باید همکاری کند و سیم‌های برق را از بالای دکل پایین‌تر بیاورد. آقای محمدعلی خسروی رییس اداره برق بروجرد با جان و دل پای کار آمد و با اینکه برایشان هزینه بر بود این کار را کردند. عید ۱۴۰۱ اولین آشیانه‌های آهنی را نصب کردیم. لکلکها تا ۵ روز سراغ ۷ عدد آشیانه آهنی نیامدند. فکر کردیم ایده خوبی نبوده است. اما یک روز صبح دیدم که در تمام لانه‌ها لک لک نشسته است. اما خشکسالی همان سال باعث شد لکلکها جوجه‌هایشان را از لانه بیرون بیندازند. بحمدالله در سال ۱۴۰۲ لکلکها ۲۳ لانه درست کردند و همه جوجه‌هایشان را نگه داشتند. هیچ تلفاتی هم نداشتیم چون تالاب خشک نبود. از ابتدای امسال تا الان با کمک خیرین و دوستداران محیط زیست ۶ لانه ساختیم. هر لک‌لکی که خانه بخواهد، چند روزی روی تیر چراغ مورد نظرش می‌نشیند. در واقع انگار به ما خبر می‌دهد و ما هم دست به کار می‌شویم. اهالی روستا به خنده به من می‌گویند بابای لکلکها، ولی کار اصلی را خیرین می‌کنند. به زودی ۴ لانه دیگر هم نصب خواهیم کرد.
وقتی در پیج اینستاگرام اعلام می‌کنم که می‌خواهیم برای کل‌لکی آشیانه بسازیم مردم به صورت مشارکتی هزینه ساخت لانه را پرداخت می‌کنند. افراد با نیت خیرات برای اموات پول ساخت را به دهیاری روستا می‌دهند. پارسال خواهر زوجی که سه شب بعد از شب عروسی‌شان در اثر گازگرفتگی فوت کردند، هزینه ساخت یک لانه را به نیت آنها پرداخت کرد. از بودجه دهیاری هم برای ساخت لانه استفاده می‌کنیم.
قبل از این لک لک ها لانه هایشان را کجا درست می کردند؟بزرگترهای ما می‌گویند که ده‌ها سال قبل این روستا لک‌لک‌های زیادی داشت. آنها درخت‌های بلند صنوبر و چنار لانه می‌ساختند. اما با خشکسالی برای دو دهه لکلکها از روستا رفتند. سال ۵۲ پدرم راهی حج شد. بهار آن سال یک جفت لک‌لک روی تیربرق جلوی خانه پدرم لانه ساخت. اهالی آن دو جفت را حاجی لک‌لک صدا می‌کردند. بعدها که لک لک ها دیدند کسی کارشان ندارد روی بام خانه‌ها هم لانه ساختند.
سال ۸۵ زلزله آمد و بسیاری از لانه‌ها خراب شد. تا پیش از آن لکلکها با سرما لانه‌هایشان را ترک می‌کردند و بهار برمی‌گشتند ولی چند سال بعد دیگر تمام سال اینجا هستند.
آیا لک لک ها تلفاتی هم دادند؟بزرگترین عامل تلف شدن لکلکها ترانس برقی بود که سالی ۱۲-۱۰ بال را به کشتن می‌داد. اداره برق همکاری کرد و ترانس نزدیک تالاب را عایق‌بندی کرد و الان تک و توک پرنده مرده ببینیم.
مصالح خانه لکلکها از چیست؟لکلکها با چوبهای خشکی که در بستر تالاب رشد می‌کند لانه می‌سازند. بعضی وقتها هم دیده‌ایم که از لانه همسایه‌شان چوب می‌دزدند. روی آسمان دعوا هم می‌کنند و بالهایشان را به هم می‌زنند. تا حالا لک‌لک‌های زخمی را هم با کمک فعالان محیط زیست تیمار هم کرده‌ایم.
از جمله این گونه‌ها می‌توان به گنجشک خانگی، گنجشک درختی، سار، دلیجه معمولی، جغد کوچک، سبزقبای اروپایی، دم‌جنبانک ابلق، دم‌سرخ سیاه، کلاغ گردن‌بور و گنجشک سینه‌سیاه اشاره کرد آیا گونه دیگری از پرندگان هم می‌آیند؟
لکلکها وقتی در دو حالت منقارشان را به هم می‌زنند. یکبار وقتی است که جفتشان به خانه می‌آیند و دیگری وقتی که احساس خطر کنند. اواسط پاییز تا اوایل زمستان چند جفت درنا به تالاب می‌آیند و وقتی می‌خواهند روی تیرهای برق بنشینند، لک‌لک ها با صدا آنها را دور می‌کنند. برای تالاب پرنده‌های مهاجر مثل اگرت و حواصیل و ... می‌آیند.
شغل اهالی روستاهای مجاور با اهالی کپرجودکی فرق می‌کند؟شغل ما هم دامداری و کشاورزی است. ولی ما تصمیم گرفته‌ایم که در اراضی تالابی روستا کشاورزی نکنیم. قسمت‌هایی از تالاب در فصول گرم خشک می‌شود در دهه ۴۰ این زمین‌های بین ۶ روستای اطراف تالاب صرفا برای دامداری و حصیربافی تقسیم شد. از دهه ۸۰ روستاییان مراتع را تغییر کاربری دادند. از سال ۱۴۰۱ با بالا رفتن قیمت‌ها، اهالی روستاهای اطراف علاوه بر برنج، خیار هم کاشتند. اما ما اهالی روستای کپرجودکی تصمیم گرفتیم که بگذاریم تالاب برای حیات وحش منطقه باقی بماند. ادعای روستاییان اطراف تالاب این است که فقیرند و به پول خیار و برنج نیاز دارند. در حالی که این زمین‌ها از دهه ۴۰ در اختیار کسانی بوده که دام‌های زیاد داشته‌اند. اهالی کم بضاعت روستاهای اطراف زمینی ندارند که بخواهند بکارند و سود کنند.
سال‌ها قبل اهالی روستاها با دامداری و نی‌بری امرار معاش می‌کردند و سالانه ۵ تن بیشتر گندم نمی‌توانستند برداشت کنند. اما از زمان تغییر کاربری اراضی تالابی اوضاع تغییر کرده است. تا آنجا که می دانم یکی از روستاها ۴-۳ میلیارد تومان با گران شدن قیمت خیار درآمد داشته است. ما اهالی روستای کپرجودکی ترجیح می‌دهیم درآمد روستا از گردشگرانی باشد که برای دیدن طبیعت و لکلکها به اینجا می‌آیند. دو سال پیش که شروع کردیم به ساختن لانه برای لکلکها با کمک چند راهنمای گردشگری از مردم خواستیم به روستا بیایند. فکر می‌کردیم حدود ۱۵۰-۱۰۰ نفر مهمان داشته باشیم. از همسرم خواستم کمی آش و نان بپزد. استقبال خیلی خوب بود. حدود ۵۰۰ نفر آمدند ولی ما آماده نبودیم. به نظر ما اگر سازمان‌های گردشگری، محیطزیست و استانداری حمایت کند. مثلا روستایمان را سنگ‌فرش کنند، وام بدهند روستا را برای حضور گردشگر آماده کنیم تا از طریق گردشگر اشتغالزایی کنیم و جوان‌هایمان از روستا نروند.
کد خبر 847871 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها وزارت میراث فرهنگی و گردشگری حیوانات - حیات وحش سفر - گردشگری حیوانات - انقراض گونه‌ها سازمان حفاظت محیط زیست محیط زیست ایران
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»